An alte froy vart oyfn oytobus. Ven er shtelt zikh op, zogt zi tsum shofer : |
|
אַן אַלטע פֿרױ װאַרט אױפֿן אױטאָבוס. װען ער שטעלט זיך אָפּ, זאָגט זי צום שאָפֿער : |
– Ir zet dokh vos ikh bin : zayt azoy gut, dernentert zikh tsum trotuar |
|
– איר זעט דאָך װאָס איך בין : זײַט אַזױ גוט, דערנענטערט זיך צום טראָטואַר. |
Nokh shvere manevers, iz der oytobus bald tsu di fis ire. Zi geyt aroyf un ven s’kumt tsu batsoln dem bilet, derlangt zi a groysn banknot : |
|
נאָך שװערע מאַנעװערס, איז דער אױ-טאָבוס באַלד צו די פֿיס אירע. זי גײט אַרױף און װען ס’קומט צו באַצאָלן דעם בילעט, דערלאַנגט זי אַ גרױסן באַנקנאָט : |
– Ir zet dokh vos ikh bin : hob ikh nisht keyn mezumonim, git mir kleyngelt ! |
|
– איר זעט דאָך װאָס איך בין : האָב איך נישט קײן מזומנים, גיט מיר קלײנגעלט ! |
Dernokh |
|
דערנאָך, |
– Ir zet dokh vos ikh bin, zogt zi tsu a froy : ikh muz zitsn mitn ponem tsum fornt, to lozt mir ayer plats… |
|
– איר זעט דאָך װאָס איך בין, זאָגט זי צו אַ פֿרױ : איך מוז זיצן מיטן פּנים צום פֿאָרנט, טאָ לאָזט מיר אײַער פּלאַץ… |
Ven der oytobus kumt shoyn on vu zi darf aropgeyn, zogt zi vider tsum shofer : |
|
װען דער אױטאָבוס קומט שױן אָן װוּ זי דאַרף אַראָפּגײן, זאָגט זי װידער צום שאָפֿער : |
– Ir zet dokh vos ikh bin : dernentert zikh tsum trotuar. |
|
– איר זעט דאָך װאָס איך בין : דערנענ-טערט זיך צום טראָטואַר. |
Er folgt oys, nor eyder zi geyt arop fregt er, neygerik : |
|
ער פֿאָלגט אױס, נאָר אײדער זי גײט אַראָפּ פֿרעגט ער, נײגעריק : |
– Vos heyst : |
|
– װאָס הײסט : |
“Ir zet dokh vos ikh bin”? |
|
„איר זעט דאָך װאָס איך בין“ ? |
Vos zhe zent ir ? |
|
װאָס זשע זענט איר ? |
– Ikh ? Ikh bin a khutspenitse ! |
|
– איך ? איך בין אַ חוצפּהניצע ! |
Une vieille dame attend l’autobus. Quand il s’arrête, elle s’adresse au chauffeur :
– Vous voyez bien qui je suis, je vous en prie, approchez-vous au ras du trottoir.
Après de longues manœuvres, l’autobus se place juste devant ses pieds.
Elle monte et au moment de payer son billet, elle tend une grosse coupure :
– Vous voyez bien qui je suis, je n’ai pas l’appoint. Donnez-moi de la petite monnaie !
Ensuite,
– Vous voyez bien qui je suis, dit-elle à une passagère, il faut que je sois assise dans le sens de la marche. Cédez-moi donc votre place …
Quand l’autobus arrive là où elle doit descendre, elle s’adresse à nouveau au chauffeur :
– Vous voyez bien qui je suis, approchez-vous du trottoir !
Il s’exécute, mais avant qu’elle ne descende, il lui demande, curieux :
– Que signifie : « Vous voyez bien qui je suis » ? Qui êtes-vous donc ?
– Moi ? Je suis la reine du culot !
Vits tiré du recueil de vitsn qui vient de paraître : “Humour Yiddish”, de David et Jacqueline Kurc.